Een lay day in bruisend Oostende betekent uitslapen (op de Rolls Royce), drukte in de gezellige haven, gedoe en vermaak met de luidruchtige havenmeester Robèrt. Maar ook shoppen, site-seeing én culturele hoogstandjes. Want ook dit jaar vallen we met de neus in de TAZ-boter: Op het stationsplein is een prachtige show van een grote, multiculturele jazzband met gastoptredens van o.a. Arno Hintjens en… Toots Thielemans. Heel erg goed!
Dit jaar is het weer ook prachtig, in tegenstelling tot het vorige. Waar we afgelopen “zomer” al vier dagen verwaaid hadden gelegen en bikkelden tot voorbij Calais, kom ik vandaag tot een heerlijk besef: Ik loop de hele vakantie al in korte broek! (Oké, tot Scheveningen had ik er een zeilbroek overheen. Maar toch.) En terwijl we opnieuw op een terras van een Yacht Club dineren – eergisteren in Oostende, vandaag in het iets minder bruisende Duinkerken, maar niet minder lekker – constateert Chris dat m’n neus aan z’n eerste vervelbeurt toe is. Heel goed!
We varen vandaag rond 08:00 uur weg, als men ons er eindelijk langs heeft gelaten. Het eerste stuk is volledig windstil, maar later maken een lekker briesje en een nog steeds vlakke zee samen een zeer comfortabel tochtje. Na een niet onverwachte maar toch bijzondere ontmoeting op zee komen we op tijd in de haven voor een late lunch. Tres bien!
Bijzondere ontmoeting
Ongeveer een uur vóór aankomst ontmoeten we de Gaia, op hun terugweg naar Nederland. In februari ontmoetten we Ank en Keimpe al op Barbados. We zwaaiden ze uit op hun weg naar Trinidad, waar we ze vervolgens nét niet troffen. En helaas, ook dit keer zat een gezamenlijke boat drink er niet in. Dat komt zeker nog in Nederland. A&K, wel thuis! En veel plezier op jullie tussenstop in Zierikzee bij Asha en Marcel. (Hopi bon!)
Zo lekker als we van Duinkerken naar Boulogne bliezen, zo saai is de tocht naar Dieppe. Gisteren lekker hoog aan een dikke 4 Beaufort, tot voorbij Calais; vandaag vanaf een uur na vertrek te weinig en te variabele wind om de zeiltjes bol te houden. Gisteren een X 412 eindeloos aan ’t lijntje gehouden; vandaag aan alle kanten voorbij gemotord. Gisteren zon vanaf het ochtendgloren; vandaag pas in de loop van de saaie lange tocht een beetje licht onder de grijze deken.
Maar we klagen niet (echt). We hebben toch weer een stuk kunnen varen – grotendeels de goede kant op. En Dieppe is ook een mooi plekje, hoewel ik me nu al wel verheug op de Britten, hun havens, hun gastvrijheid en zelfs hun prijzen. (Met dat laatste heeft de stand van de Pond ook wel iets te maken.) Tomorrow we sail to Brighton, j’espère? Frankrijk, het was me weer (een) genoeg(en). 
